🎎 Nowenna Do Św Gemmy Galgani

Wstęp. Nie ma jaśniejszego dowodu, aby przekonać się o świętości sług Bożych, nad cuda. Odkupiciel, a po Nim Apostołowie, cudami dowiedli Swego, Bożego posłannictwa w świecie, a Kościół opiera się ostatecznie na nich, by bez obawy błędu pozwolić na oddawa­nie czci publicznej swym bohaterom. Jeżeli to prawda, że cud jest Modlitwa do św. Gemmy Galgani; Modlitwy ułożone przez św. Gemmę Nowenna do św. Teresy od Jezusa; O Panie duszy mojej; O Panie mój jak wielka jest dobroć Św. Gemma Galgani. Św. Gemma Galgani (1878-1903) Modlitwa za wstawiennictwem św. Gemmy Galgani. Święta Gemmo, Ty czystym i prostym sercem umiłowałaś Jezusa ukrzyżowanego stając się Jego wybranym mieszkaniem. W małości i ukryciu, poprzez uczestnictwo w Jego Męce, ze szczególną intensywnością przeżyłaś dzieło pojednania Litania do św. Rozalii. Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson. Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże - zmiłuj się nad nami. Święta Rozalio, czcicielom swoim w życiu i przy śmierci pomocy udzielająca. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - przepuść nam Panie. Baranku Boży, który Agaty ( 5 lutego) święci się sól, chleb i wodę. W tradycji ludowej przetrwał kult dziewicy i męczennicy z Katanii na Sycylii jako " patronki ognia". Znane ludowe przysłowie mówi: " Chleb i sól św. Agaty od ognia ustrzeże chaty". Chleb św. Agaty. Według tradycji chleb św. Agaty to chleb podróżnych, którzy wyruszają w daleką DZIEŃ PIERWSZY O ODNOWĘ ŻYCIA O święty ojcze Ignacy, który przez ochoczą i wspaniałomyślną ofiarę z siebie, uczynioną na Maria Gemma Umberta Galgani ( 12 marca 1878 - 11 kwietnia 1903 Lukka ) była włoską mistyczką czczoną przez Kościół rzymskokatolicki jako święta od 1940 r. Nazywano ją „córką męczeństwa” za głębokie naśladowanie ut Chrystusa. Cierpienie Jezusa Chrystusa ( pasjonistów ) jest szczególnie czczone w Zgromadzeniu Wspólnoty . Św. Gemma: Świadectwo / Kolejna nowenna od 29 października. 11.10.2023. Od listopada 2014 roku rozpoczęliśmy nową formę modlitwy - nowennę do Świętej 1 września - 1 października. 31-dniowe nabożeństwo poświęcone naszemu Anielskiemu Obrońcy! Zapisz się i otrzymuj przez cały wrzesień modlitwy do św. Michała, a przy tym codzienne inne rozważania oraz historie jego objawień. Nabożeństwo to rekomendował św. o. Pio. Na podstawie książki "Wielkość św. Żył zaledwie 18 lat, ale swoimi czynami i przeżyciami mógłby obdarować niejednego dorosłego. Gdy nie uzyskał zgody rodziców na wstąpienie do zakonu jezuitów, zdecydował się na pieszą ucieczkę, aby prosić o przyjęcie do nowicjatu samego generała. Nowenna do św. Stanisława to okazja do ponownego rozważenia dziesięciu Bożych Nowenna do Świętej Gemmy (raz w miesiącu) Nowenna. Wieczór modlitewny ze Świętą Gemmą (raz w miesiącu, od września do czerwca) Zapowiedzi lub Aktualności. Nowenna do Świętego Pawła od Krzyża (raz w miesiącu) Zapowiedzi lub Aktualności. Różaniec. Aktualności. Droga krzyżowa. Aktualności Kup teraz na Allegro.pl za 11,80 zł Św. Gemma Galgani i inni święci zestaw 8 książek na Allegro.pl - Mielec - Stan: używany - Radość zakupów i bezpieczeństwo dzięki Allegro Protect! EsLxDW. Modlitwaśw. Gemmy Galgani (1873-1903) Bądź pozdrowiony św. Józefie, dziewiczy oblubieńcze Matki Bożej! Jezus i Maryja z Tobą, błogosławiony jesteś między mężami i błogosławiony Jezus, owoc łona twojej najczystszej Oblubienicy. Święty Józefie, przybrany ojcze Jezusa, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen. Módl się z nami nowennami :) Wszystkie prawa zastrzeżone. Fundacja Królowej Różańca Świętego © 2015 - teraz Czytelnia 11 kwietnia Święta Gemma Galgani, dziewica Gemma przyszła na świat 12 marca 1878 roku w Lucce (Włochy) jako piąte z ośmiorga dzieci aptekarza Henryka Galgani i Aurelii z domu Landi. Chrzest otrzymała następnego dnia po urodzeniu wraz z imionami: Gemma Humberta Pia. Jeszcze jako dziecko została oddana do szkoły sióstr Oblatek Ducha Świętego. Przełożoną tej szkoły była bł. Helena Guerra (+ 1914), założycielka tego zgromadzenia. W ósmym roku życia dziewczynka została dopuszczona do I Komunii świętej i do sakramentu Bierzmowania. W wigilię przyjęcia Pana Jezusa napisała w swoim dzienniczku: "Postaram się, aby każdą spowiedź odprawiać i Komunię świętą przyjmować tak, jakby to był ostatni dzień w moim życiu. Będę często nawiedzać Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, zwłaszcza gdy będę strapiona". Bóg nie oszczędzał jej cierpień. Mając 8 lat straciła matkę. Potem na gruźlicę zachorował jej ukochany brat. Gemma opuściła szkołę i internat sióstr, by oddać się pielęgnacji brata-kleryka, Eugeniusza, czuwając przy nim dzień i noc. Wyczerpana, zupełnie tak osłabła, że odchorowała to przez trzy miesiące. Do pełnego zdrowia nigdy już nie mogła powrócić. Niedługo potem wywiązała się u niej choroba nóg. W czasie operacji, nader bolesnej, ściskała w rękach krzyż. To był dopiero początek doświadczeń. Wkrótce nadeszła śmierć ojca, zupełny krach majątkowy, gruźlica kręgosłupa, zapalenie nerek. Cały rok Gemma przeleżała w łóżku, unieruchomiona gipsowym gorsetem. Wreszcie musiała opuścić własny dom, gdyż było w nim zbyt ciasno. Na prośbę spowiednika przyjęła ją do siebie pewna pobożna niewiasta z rodziny Gianninich. Był moment, że jej stan był już beznadziejny. Poddała się ponownie operacji. Wpatrzona w wizerunek Chrystusa Pana na krzyżu, zniosła ją bez słowa skargi i jęku. 8 czerwca 1899 r., w wigilię uroczystości Serca Pana Jezusa, Gemma otrzymała dar stygmatów, czyli odbicia ran Pana Jezusa. Sama tak o tym napisała: "Był wieczór, ogarnął mnie ogromny żal za grzechy, jakiego dotąd nie odczuwałam. Uświadomiłam sobie równocześnie wszystkie cierpienia, jakie Pan Jezus poniósł dla mego zbawienia. I oto znalazłam się w obecności mej Matki. Po Jej prawej ręce stał Anioł Stróż. Kochająca Matka nakazała mi wzbudzić żal serdeczny za grzechy, a gdy to uczyniłam, zwróciła się do mnie ze słowami: «Córko, w imię Jezusa masz odpuszczone grzechy. Jezus, mój Syn, bardzo cię ukochał i pragnie dać ci dowód swojej szczególnej łaski. Czy zechcesz okazać się jej godną? Ja ci będę Matką. Czy chcesz mi się okazać prawdziwą córką?» Po czym rozchyliła swój płaszcz i okryła mnie nim. W tej chwili ukazał mi się Pan Jezus. Jego wszystkie rany były otwarte, lecz zamiast krwi wydobywały się z nich płomienie. Natychmiast te płomienie dotknęły moich dłoni, stóp i serca. Miałam wrażenie, że z bólu umieram, i gdyby mnie nie podtrzymała Matka Boża, byłabym upadła na ziemię. Gdy przyszłam do siebie, stwierdziłam, że klęczałam na podłodze. W rękach, w stopach i w sercu wciąż odczuwałam przejmujący ból. Kiedy się podniosłam, zauważyłam, że miejsca, w których odczuwałam ból, silnie krwawią. Okryłam je, jak mogłam, i przy pomocy Anioła Stróża dowlokłam się do łóżka (...). Boleści ustały dopiero w piątek o godzinie trzeciej po południu". Odtąd stygmaty odnawiały się u Gemmy regularnie, co tydzień. Rany krwawiły od wieczoru w czwartek, kiedy przeżywała mękę Zbawiciela, aż do godz. 15 w piątek. Wtedy przestawały krwawić i natychmiast zasklepiały się. Dwa lata później Gemma została naznaczona kolejnymi stygmatami: korony cierniowej i śladów biczowania. W roku 1902, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Gemma zachorowała śmiertelnie. Po chwilowym polepszeniu się zdrowia, nastąpiło gwałtowne pogorszenie. Wezwany spowiednik udzielił jej ostatnich sakramentów. Agonia miała jednak trwać jeszcze przez szereg długich miesięcy, bo aż do 11 kwietnia 1903 roku. W Wielką Środę Gemma przyjęła wiatyk, a w Wielką Sobotę koło południa, mając zaledwie 25 lat, zmarła. Na kilka lat przed śmiercią Gemma zapoznała się z zakonem pasjonistów, któremu założyciel, św. Paweł od Krzyża, wyznaczył jako pierwszy cel słodkie rozważanie męki Pana Jezusa i rozpowszechnianie tego nabożeństwa wśród wiernych Kościoła. Spowiednikami i kierownikami duchowymi św. Gemmy byli pasjoniści. Na ręce jednego z nich złożyła także cztery śluby, właściwe zakonowi. Papież Pius XI zaliczył Gemmę do chwały błogosławionych w 1933 roku, a papież Pius XII w roku 1940 dokonał jej kanonizacji. Powodem uznania jej świętości stało się świadome, milczące przyjęcie cierpienia. Atrybutem świętej jest lilia. Jest patronką studentów i aptekarzy. W Lucca, w klasztorze pasjonistów, można oglądać skromne sprzęty, których używała św. Gemma, oraz narzędzia pokuty, lekturę, fotografie. Ostatnia aktualizacja: Ponadto dziś także w Martyrologium: W Celas koło Koimbry, w Portugalii - św. Sanczii. Córka króla Sancheza I, była pierwszą dobrodziejką franciszkanów, którzy z jej miasta Alenquer wyruszyli do Maroka. Założyła następnie klasztor dla cystersek, w którym spędziła ostatnie lata życia. Zmarła w roku 1229. W Lukce, we Włoszech - bł. Heleny Guerra. W roku 1882 założyła zgromadzenie Oblatek Ducha Świętego, zwane także siostrami św. Zyty. Zmarła w roku 1914. Beatyfikował ją w roku 1959 papież Jan XXIII. oraz:bł. Anioła z Chivasso, prezbitera i zakonnika (+ 1495); św. Antypasa, męczennika (+ I w.); św. Barsanufiusza, pustelnika (+ poł. VI w.); św. Domniona, biskupa i męczennika (+ 304); św. Filipa, biskupa Gortyny (+ II w.); św. Izaaka, mnicha (+ ok. 550) Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson. Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas. Ojcze z nieba Boże - zmiłuj się nad nami. Synu Odkupicielu świata Boże - zmiłuj się nad nami. Duchu Święty Boże - zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, Jedyny Boże - zmiłuj się nad nami. Święta Maryjo, módl się za nami. Święta Gemmo, oblubienico Jezusa Ukrzyżowanego, Święta Gemmo, kwiecie Męki Jezusa Chrystusa, Święta Gemmo, miłośniczko ran Chrystusa, Święta Gemmo, oddana całkowicie Bogu i bliźniemu, Święta Gemmo, posłuszna woli Bożej, Święta Gemmo, cuda Męki Pańskiej medytująca, Święta Gemmo, do kroczenia ścieżkami świętości swoim przykładem innych zachęcająca, Święta Gemmo, dobrocią serca innych urzekająca, Święta Gemmo, w obliczu cierpienia męstwem błyszcząca, Święta Gemmo, w Serce Jezusa się wsłuchująca, Święta Gemmo, w Oblicze Chrystusa się wpatrująca, Święta Gemmo, ze św. Gabrielem o Męce Pańskiej rozmawiająca, Święta Gemmo, w szkole Męki Pańskiej cnoty nabywająca, Święta Gemmo, rodziców i rodzeństwo miłująca, Święta Gemmo, cała Chrystusowi oddać się pragnąca, Święta Gemmo, za głosem Chrystusa podążająca, Święta Gemmo, w chorobie wytrwale cierpienie znosząca, Święta Gemmo, w życiu konsekrowanym szczyt miłości znajdująca, Święta Gemmo, Sanktuarium Lukkijskie ozdabiająca, Święta Gemmo, w domu żarliwie innym służąca, Święta Gemmo, kierownikom duchowym posłuszna, Święta Gemmo, chlubo Toskanii, Święta Gemmo, nauczycielko pobożności pasyjnej, Święta Gemmo, wzorze życia kontemplacyjnego, Święta Gemmo, do kościołów lukkijskich pielgrzymująca. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Módlmy się: Boże, który uczyniłeś Świętą Gemmę Galgani, dziewicę, obrazem Twego ukrzyżowanego Syna, daj nam przez jej wstawiennictwo uczestniczyć w cierpieniach Chrystusa, abyśmy mogli być włączeni do Jego chwały. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen. Za zgodą Kurii Biskupiej Warszawsko-Praskiej z dnia Nr 237(K)2012 Gemma przyszła na świat 12 marca 1878 roku w Lucce (Włochy) jako piąte z ośmiorga dzieci aptekarza Henryka Galgani i Aurelii z domu Landi. Chrzest otrzymała następnego dnia po urodzeniu wraz z imionami: Gemma Humberta Pia. Jeszcze jako dziecko została oddana do szkoły sióstr Oblatek Ducha Świętego. Przełożoną tej szkoły była bł. Helena Guerra (+ 1914), założycielka tego zgromadzenia. W ósmym roku życia dziewczynka została dopuszczona do I Komunii świętej i do sakramentu Bierzmowania. W wigilię przyjęcia Pana Jezusa napisała w swoim dzienniczku: “Postaram się, aby każdą spowiedź odprawiać i Komunię świętą przyjmować tak, jakby to był ostatni dzień w moim życiu. Będę często nawiedzać Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, zwłaszcza gdy będę strapiona”.Bóg nie oszczędzał jej cierpień. Mając 8 lat straciła matkę. Potem na gruźlicę zachorował jej ukochany brat. Gemma opuściła szkołę i internat sióstr, by oddać się pielęgnacji brata-kleryka, Eugeniusza, czuwając przy nim dzień i noc. Wyczerpana, zupełnie tak osłabła, że odchorowała to przez trzy miesiące. Do pełnego zdrowia nigdy już nie mogła powrócić. Niedługo potem wywiązała się u niej choroba nóg. W czasie operacji, nader bolesnej, ściskała w rękach krzyż. To był dopiero początek doświadczeń. Wkrótce nadeszła śmierć ojca, zupełny krach majątkowy, gruźlica kręgosłupa, zapalenie nerek. Cały rok Gemma przeleżała w łóżku, unieruchomiona gipsowym gorsetem. Wreszcie musiała opuścić własny dom, gdyż było w nim zbyt ciasno. Na prośbę spowiednika przyjęła ją do siebie pewna pobożna niewiasta z rodziny Gianninich. Był moment, że jej stan był już beznadziejny. Poddała się ponownie operacji. Wpatrzona w wizerunek Chrystusa Pana na krzyżu, zniosła ją bez słowa skargi i czerwca 1899 r., w wigilię uroczystości Serca Pana Jezusa, Gemma otrzymała dar stygmatów, czyli odbicia ran Pana Jezusa. Sama tak o tym napisała: “Był wieczór, ogarnął mnie ogromny żal za grzechy, jakiego dotąd nie odczuwałam. Uświadomiłam sobie równocześnie wszystkie cierpienia, jakie Pan Jezus poniósł dla mego zbawienia. I oto znalazłam się w obecności mej Matki. Po Jej prawej ręce stał Anioł Stróż. Kochająca Matka nakazała mi wzbudzić żal serdeczny za grzechy, a gdy to uczyniłam, zwróciła się do mnie ze słowami: «Córko, w imię Jezusa masz odpuszczone grzechy. Jezus, mój Syn, bardzo cię ukochał i pragnie dać ci dowód swojej szczególnej łaski. Czy zechcesz okazać się jej godną? Ja ci będę Matką. Czy chcesz mi się okazać prawdziwą córką?» Po czym rozchyliła swój płaszcz i okryła mnie nim. W tej chwili ukazał mi się Pan Jezus. Jego wszystkie rany były otwarte, lecz zamiast krwi wydobywały się z nich płomienie. Natychmiast te płomienie dotknęły moich dłoni, stóp i serca. Miałam wrażenie, że z bólu umieram, i gdyby mnie nie podtrzymała Matka Boża, byłabym upadła na ziemię. Gdy przyszłam do siebie, stwierdziłam, że klęczałam na podłodze. W rękach, w stopach i w sercu wciąż odczuwałam przejmujący ból. Kiedy się podniosłam, zauważyłam, że miejsca, w których odczuwałam ból, silnie krwawią. Okryłam je, jak mogłam, i przy pomocy Anioła Stróża dowlokłam się do łóżka (…). Boleści ustały dopiero w piątek o godzinie trzeciej po południu”. Odtąd stygmaty odnawiały się u Gemmy regularnie, co tydzień. Rany krwawiły od wieczoru w czwartek, kiedy przeżywała mękę Zbawiciela, aż do godz. 15 w piątek. Wtedy przestawały krwawić i natychmiast zasklepiały się. Dwa lata później Gemma została naznaczona kolejnymi stygmatami: korony cierniowej i śladów roku 1902, w uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Gemma zachorowała śmiertelnie. Po chwilowym polepszeniu się zdrowia, nastąpiło gwałtowne pogorszenie. Wezwany spowiednik udzielił jej ostatnich sakramentów. Agonia miała jednak trwać jeszcze przez szereg długich miesięcy, bo aż do 11 kwietnia 1903 roku. W Wielką Środę Gemma przyjęła wiatyk, a w Wielką Sobotę koło południa, mając zaledwie 25 lat, zmarła. Na kilka lat przed śmiercią Gemma zapoznała się z zakonem pasjonistów, któremu założyciel, św. Paweł od Krzyża, wyznaczył jako pierwszy cel słodkie rozważanie męki Pana Jezusa i rozpowszechnianie tego nabożeństwa wśród wiernych Kościoła. Spowiednikami i kierownikami duchowymi św. Gemmy byli pasjoniści. Na ręce jednego z nich złożyła także cztery śluby, właściwe Pius XI zaliczył Gemmę do chwały błogosławionych w 1933 roku, a papież Pius XII w roku 1940 dokonał jej kanonizacji. Powodem uznania jej świętości stało się świadome, milczące przyjęcie cierpienia. Atrybutem świętej jest lilia. Jest patronką studentów i aptekarzy. W Lucca, w klasztorze pasjonistów, można oglądać skromne sprzęty, których używała św. Gemma, oraz narzędzia pokuty, lekturę, fotografie.(za

nowenna do św gemmy galgani